Jestem TAK na TAG!

Tak, tak. Kolejny Tag. Ale uwierzcie mi – nie ma ich zbyt wiele na moim blogu, a jak już się pojawiają, to te najciekawsze, które wpadną mi w oko. Dlatego tym razem wybrałam ostatnio popularny: Should’ve book tag, bądź nazywany: Ta książka powinna oraz tag do którego zostałam nominowana, czyli nawiązujący do Szklanego Tronu. Mam nadzieję, że zainteresują Was w równym stopniu jak mnie i może zaciekawią do chwycenia po którąś z wymienionych tematycznie książek :3.

TA KSIĄŻKA POWINNA…

Ok, pojmuję. Taka mało realna lista życzeń, ale dobrze, wymienię moje niespełnione pragnienia czytelnicze.

Ta książka powinna mieć kontynuację

Po pierwsze chciałabym następny tomik Dumy i uprzedzenia, przy czym miło byłoby się dowiedzieć jak płynie swojskie i spokojne-nie-spokojne życie Lizzy i Pana Darcy’ego. Po drugie, Intruz Stephenie Meyer part II – naprawdę potrzebuję dalszych losów tych cudownych bohaterów. Oczywiście musiał się tu znaleźć: Portret Doriana Graya, bo nie wierzę w to zakończenie i można by to rozwinąć dalej (chociaż wiem, że sequel nie byłby tym samym co pierwsza część). O Dożywociu Marty Kisiel nie wspomnę, bo fani doprosili się kontynuacji i za niedługo wyjdzie na naszym rynku Siła Niższa (jupi! jednak nacisk i presja na psychikę pisarza działa!). Sama też nie wiem, czy nie przydałoby się Metro 2036, czyli czwarty tom serii i może by tak trzeci tom Piątej Fali…

Ta książka powinna mieć spin-off

Oj, ciężko… Bardzo ciężko, ale! Chcę wiedzieć co się stało z Issaciem (eye-sickiem) z Gwiazd Naszych Wina. Podobnie miło byłoby poznać szczegółowo historię Rowana z Dziedzictwa Ognia. A o Clancym z Mrocznych Umysłów już nie wspominam! Poza tym Otto i Irga (Odnaleźć swą drogę) mogliby dostać wspólne perypetie bez Olgierdy. O przygodach Niedasia z Nomen Omen również poczytałabym. Tak jak o Minho (Więzień Labiryntu) i jego zdolnościach przywódczych oraz o Azazelu z Ja, diablicy. I jeszcze zostaje brat bliźniak Riley ze Wschodzącego Księżyca…

Ten autor powinien pisać więcej książek

Marta Kisiel – ałtorko, pisz więcej, nawet jeśli masz wypruć sobie żyły, pisz więcej! (wcale nie wywieram nacisku i presji na pisarza). Te same słowa mogę skierować do Glukhovskiego, Michelle Hodkin, Stephenie Meyer (ale już nie zmierzchowe sprawy), Johna Greena, Rainbow Rowell, Michaela Granta, Sarah J. Maas i wielu, wielu innych! Moi drodzy, piszcie, bo do tego zostaliście stworzeni!

Ten bohater powinien wybrać kogoś innego

I tu jestem w kropce. Nikt nie wpada mi na myśl, ale przejrzę biblioteczkę (jak zwykle przegląda wszystko alfabetycznie i zajmuje jej to troooochę czasu). Jacob! Dlaczego wybrałeś Renesmee, gdy była dzieckiem? (Oczywiście, pojmuję powody, ale: dlaczego?! To jest chore!). Artem (Metro 2033), nie chcę spoilerowac twoich wyborów, ale wybrałeś źle! Tak samo Heathcliff, czemu wybrałeś tę wywłokę Catherine?! Julio! (Dotyk Julii) Dlaczego… A nie, ty akurat się opamiętałaś i dokonałaś właściwego wyboru.

Ta książka powinna mieć inne zakończenie

Ha! Jak już mówiłam Ćwiek sknocił końcówkę Kłamcy (zbyt tandetnie) oraz Chłopców. Nie podobało mi się także zakończenie losów bohaterów z Powrotu do Wiecznej Nocy Claudii Gray, bo liczyłam na coś lepszego i z fajerwerkami. Tak samo Michelle Hodkin nie popisała się z Marą Dyer. Zemsta, gdzie urwała książkę w takim beznadziejnym momencie. Papierowe miasta – liczyłam na coś innego, bardziej dramatycznego. Baśniarz… (T^T). Trylogia Więzień Labiryntu mógłby inaczej się skończyć. Podobnie Mroczne Umysły – nie tak kiczowo jak wyszło. Wiem, że pisanie zakończeń jest trudną sprawą, ale ludzie, piszcie z głową i nie wrzucajcie absurdów jak nie możecie czegoś lepszego wymyślić.

Ta książka powinna być zekranizowana jako film

Zobaczyłabym amerykańskiej produkcji Kłamcę i Ja, diablicę. Och, jak wspaniale byłoby, gdyby wybrali przystojnych aktorów do ról Lokiego i Beletha<3. Podobnie nie mogę się doczekać Metra 2033 i FUTU.RE – murowany sukces, jeśli Spielberg się za to zabierze. Skoro wszyscy ekranizują trylogie to ktoś mógłby pomyśleć o Delirium i Przez burze ognia. Na co bym jeszcze poszła do kina…? Hm… O! Na Morze Spokoju – bo to takie piękne i wzruszające i na Tancerzy Burzy! I Złą Krew! I Wybacz, mi Leonardzie! I… to wszystko jak na razie.

Ta książka powinna być zekranizowana jako serial

Przemyślałam co dokładnie nadawało się na film a co na serial i w odcinkach – nie koniecznie wielu – zobaczyłabym GONE o życiu dzieciaków pod kopułą. Druga Szansa Miszczuk też by dobrze wyszła, a Mara Dyer z psychodelią jeszcze bardziej. Pierwszy grób po prawej miałby to co lubię w serialach – paranormalne rzeczy, humor, przystojniaka i ciekawą bohaterkę. Odnaleźć swą drogę i Dożywocie pasuje rozdziałami na odcinki, więc tak… niech ktoś zostanie scenarzystą i reżyserem i przeniesie te cudowności na duży oraz mały ekran.

Ta książka powinna być napisana z punktu widzenia jednej postaci

Od początku do końca jestem zdania, że Dom Nocy powinien być pisany cały czas z perspektywy Zoey – nie lubię tych wstawek od innych bohaterów, chociaż wzbogacają fabułę, ale nadal jestem im przeciwna. A tak, to raczej nie mam żadnych przeciwskazań do czytania książek z różnych perspektyw.

Ta książka powinna mieć inną okładkę

Kiedy historia jest cudowna, a okładka to wszystko kaleczy i nie zachęca do czytania… Taa, wszyscy znają to uczucie? No właśnie. Albo na odwrót: piękna okładka, treść – fatalna. Nie powiem, żeby szaty graficzne Wiecznej Nocy, Ember in the Ashes, Dziewczyny ognia i cierni (chodzi jedynie o ten kryształ z twarzą kobietki), Innych aniołów, W pół drogi do grobu, Objęć nocy, Tak blisko, Przez bezmiar nocy, Łzy, Obsydianu czy Utraty jakoś mi się podobały – bo nie podobają i to bardzo, ale nie potrafię sobie ich wyobrazić inaczej.

Ta książka powinna zachować pierwotną okładkę

W zasadzie to nie mam zielonego pojęcia. To co polskie wydawnictwa wydają i mi się podoba, to nie narzekam. Jeśli tworzą własne wersje okładek to wychodzi to czasem lepiej niż pierwowzory. A jeśli zostawiają pierwowzory to właściwie chciałabym coś innego (patrz wyżej: punkt o okładkach, żeby wyglądały inaczej).

Ta seria powinna zakończyć się po pierwszym tomie

Może niekoniecznie po pierwszym tomie, ale Dom Nocy, powinien zakończyć się wcześniej, a nie na dwunastej części, gdzie wałkuje się te same kotlety. O! I nie obraziłabym się gdyby Pretty Little Liars miało jedną książkę.

THRONE OF GLASS BOOK TAG

1. Celaena Sardothien: bohater, który mimo złej reputacji okazuje się dobry

Pewnie sporo by się tego znalazło z anime i z mang, ale postanowiłam skupić się na książkach! Zatem, pierwszą postacią, która wpadła mi do głowy to… Beleth z Ja, diablicy. Niby diabeł, niby zły, o bardzo nikczemnych zamiarach, ale później wiadomo: takiego dobrego diabła to ze świecą szukać! Tak samo zła renoma trzymała się mojego ukochanego Warnera z Dotyku Julii. O! I Rowan z Dziedzictwa ognia – niby dupek, ale jednak fajny gość z dobrym sercem.

2. Dorian Havilliard: postać, która potrafi rozkochać w sobie każdego

Na pewno każdy przystojniak książkowy i każdy przyszły książkowy mąż. Ale tak bardziej szczegółowo to: Irga z Odnaleźć swą drogę, ten czarny lisek z Ogień i woda, Dorian Gray (i to dosłownie każdego może rozkochać w sobie), Josh Pieprzony Bennett z Morza Spokoju, Beleth, Noah z Mary Dyer, Augustus z Gwiazd Naszych Wina… I tak dalej, i tak dalej.

3. Nehemia Ytger: bohater, który dla dobra innych jest w stanie wiele poświęcić

Agata z Akademii Dobra i Zła potrafiła poświecić całą siebie dla dobra swojej jedynej przyjaciółki (tej zołzy Sofii). Główny bohater FUTU.RE był zdolny do poświęcenia, byleby ocalić cały świat, również Artem z Metra 2033 poświęcając siebie, chciał odkryć prawdę, która miała oświecić pozostałą przy życiu ludzkość. To samo dotyczy każdej bohaterki z dystopii – poświęcają się, by zostać męczennicami i zbawić ofiary złych rządów.

4. Chaol Westfall: najbardziej lojalna postać w literaturze

Tam, gdzie Dzwoneczek, tam są jej wierni Chłopcy (Chłopcy). Tam, gdzie Jane, tam Elizabeth (Duma i uprzedzenie). Tam, gdzie Sherlock, tam Watson. Gdzie Varen, tam Isobel (Nevermore). Gdzie Lucy, tam Daniel (Upadli). Gdzie Olgierda, tam Otto (Odnaleźć swą drogę).

5. Sam Cortland: pierwszy fikcyjny bohater, którego pokochałam

Ha! Nie będę oryginalna i powiem prosto z mostu, że: Edward Cullen. Moja nieodwzajemniona, bolesna, wieczna i wspaniała pierwsza miłość książkowa (czytaj: pierwszy kandydat na męża, nawet po tylu latach)!

6. Arobynn Hamel: postać o niejasnych intencjach

Pierwsza myśl: Maven z Czerwonej Królowej, bo do końca nie wiedziałam, co tak naprawdę chodzi mu po głowie. Druga myśl: Pan z Chłopców, czego chciał, wciąż nie wiem… To samo dotyczy Warnera (Dotyk Julii), Teresa (Więzień Labiryntu), Hunter (Metro 2033), hrabia (Czerwień Rubinu), Sherlock…

7. Król Havillard: najpodlejszy czarny charakter

Hohoho! Zazwyczaj to potrafię zrozumieć działania złych charakterów, ale król ze Szklanego Tronu jest dla mnie zagadką i takim podłym człowiekiem, że chyba jego najbardziej nienawidzę z czarnych charakterów. No… Uznaję też za najpodlejszych: Volturi ze Zmierzchu, panią psycholog z Mary Dyer, raka z Gwiazd naszych wina i ogólnie ludzi jako masę/tłum, którzy gnoją głównych bohaterów albo wykazują się głupotą.

Z góry dziękuję i zapraszam do tagowania i komentowania ;)