,,Chłopcy 3. Zguba" Jakub Ćwiek

TOM III CHŁOPCY

"Gdzie są moi Chłopcy?!”

Krótkie wakacje Dzwoneczka nieomal kończą się tragedią. Gdy wróżka budzi się po wielomiesięcznej śpiączce, odkrywa, że całe życie, jakie znała, to tylko twór podświadomości, a prawda jest… zupełnie inna. Jaką rolę w intrydze odgrywa Cień i sam Piotruś Pan? I gdzie podziali się Chłopcy? Za odpowiedzi na te pytania Dzwoneczek będzie musiała zapłacić wysoką cenę. O ile w ogóle zdąży je poznać…

"Zguba" to książka, przy której Czytelnik będzie miał poczucie, że opuścił stary, poczciwy lunapark i właśnie pędzi Skrótem na złamanie karku. Świat "Chłopców 3" jest bezwzględny i brudny (tak jak bezwzględna i brudna bywa dorosłość), a jednocześnie niebywale pociągający. Najlepsza część bestsellerowego cyklu!

Komentarz: ,,Czasem wystarczy wierzyć, że będzie dobrze. Czasem wystarczy uwierzyć we wróżki, nawet gdy one tracą wiarę w siebie.”

Ćwiek prawie nigdy mnie nie zawodzi. Prawie, ponieważ kiedy po raz pierwszy sięgałam po jedną z jego książek (czytaj: Dreszcz) doznałam poczucia szoku, zniesmaczenia, niezrozumienia i lekkiej irytacji. Ale tak to właśnie bywa, kiedy dzieciak przechodzi chrzest bojowy z nowymi stylami nowych autorów. Za to później, było znacznie lepiej. Nie dość, że przyzwyczaiłam się do ostro używanych przekleństw i brutalnych scen, to do tego jeszcze zapragnęłam więcej wypocin autora. I tak nadeszła chwila Kłamcy (obecnie zabieram się za trzeci tom) i Chłopców, którzy stali się nieodłączną zagryzką do Piotrusia Pana i wielkiej przygody.

Pierwszy tom serii można by powiedzieć, że był o tematyce luźnej i dziecięcej - dziecięcej w stylu dorosłych, czyli zabawy nożykami, narkotykami i różnym tym syfem, który spotyka niedobrych ludzi. Przy drugim akcja zaczęła nabierać tempa, fabuła wypluwała w czytelnika same pytania pozostawione bez odpowiedzi, a zakończenie tak wstrząsnęło swoją pokrętną dojrzałością, że czytelnicy zapragnęli jak najszybciej kolejną część. No i dostaliśmy Zgubę.

,,Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.”

Kiedy zaczęłam Zgubę, miałam pewne wątpliwości, czy aby na pewno czytam książkę od Ćwieka. Dlaczego? Po prostu nie spodziewałam się, że ten nieokrzesany autor potrafi napisać coś dojrzałego, tak boleśnie realistycznego i dziwnie sentymentalnego, jak Chłopcy 3. Może jest to spowodowane samym faktem, że nasi Chłopcy nie mają już umysłów dzieci, tylko żyją jak prawdziwi, nudni dorośli. Albo równie dlatego, że znajduje się tutaj tak wiele scen, które po pierwsze: mącą nam w głowie, przez co nie wiemy co jest prawdą a co wymysłem chorego umysłu, a po drugie: są tak realne i bliskie naszemu otoczeniu, że spostrzegamy je jako coś normalnego. NORMALNEGO! A przecież w książkach od Ćwieka nic nigdy nie jest normalne!

,,Według Kota ludzkie umysły były tak leniwe, że odrobina ciekawości z pewnością zwyczajnie by je zabiła.”

Fabuła miesza nam w głowach, ale to pod względem pozytywnym, ponieważ, kiedy patrzymy przez pierwsze rozdziały z perspektywy Dzwoneczka nabieramy wątpliwości co do tego, czy Chłopcy i ogólnie cały Bangarang w ogóle istniał. Oj tak… autor nieźle sobie poradził ze zwodzeniem czytelnika, lecz również należą mu się pokłony za uchylenie rąbka tajemnic i odpowiedzi na pytania z poprzednich części. Alleluja! Co do innych aspektów historii - żeby za bardzo nie spoilerować – to bardzo przypadło mi do gustu napchanie dużej dawki akcji i wprowadzenie nowych postaci, które bez względu na to, jakiej strony się trzymają, dla mnie są boskie.

Tak jak wspominałam Chłopcy nie zachowują się jak typowi Chłopcy, jednakże polubiłam sceny z nimi w roli głównej, które zagwarantowały mi niezły ubaw i śmiech. Dzwoneczek również nie zawiodła swoją nadzwyczajnością.

,,Możesz być okrutny, zawistny, egoistyczny, ale dopóki nie wiesz, co to zło, tak szczerze, głęboko w sercu nie wiesz, nadal jesteś niewinny. Taki właśnie jest Piotruś Pan. To najbardziej przerażająco niewinna osoba w tym i wszystkich światach.”

Jeśli chodzi o oprawę graficzną to okładka jest naprawdę niesamowita. Uwielbiam także rysunki w środku książki, choć muszę przyznać, że niektóre nie są zbytnio dopracowane, ale przedstawiają to co mają przedstawiać, więc generalnie jest dobrze.

Podsumowując, autor spełnił swoje zadanie, gwarantując mi niezapomnianą przygodę, która w pewnych momentach targała moimi emocjami, a w innych ujawniała takie tajemnice od których aż włos się jeżył. Zguba jest niesamowitą książką z elementami humorystycznymi, lecz przede wszystkim przeważającymi tutaj elementami poważnymi, które zyskały w moich oczach i sprawiły, że znowu nabrałam apetytu na kolejną część. Osobiście uważam, że jak na razie jest to najlepszy tom z serii Chłopcy i oczywiście nie może się obejść bez polecanki, czyli:

Polecam wszystkim fanom Ćwieka oraz tym, którzy nie mieli jeszcze styczności z powieściami autora. Chłopcy i Kłamca to serie warte uwagi oraz zapewniające nadzwyczajne wrażenia.

,,Cienia pilnuj, pilnuj Cienia, 

Bacz, bo się łapserdak zmienia. 

Raz jest mały, raz jest duży, 

Och, jak tym potrafi wkurzyć! 

Cienia pilnuj, pilnuj Cienia, 

Strzeż go czujnie, bez wytchnienia 

Bo inaczej, drogi panie, 

Cień ci zniknie niespodzianie!”