,,Hopeless" Colleen Hoover

TOM I HOPELESS

Czasem odkrycie prawdy może odebrać nadzieję szybciej niż wiara w kłamstwa.

To właśnie uświadamia sobie siedemnastoletnia Sky, kiedy spotyka Deana Holdera. Chłopak dorównuje jej złą reputacją i wzbudza w niej emocje, jakich wcześniej nie znała. W jego obecności Sky odczuwa strach i fascynację, ożywają wspomnienia, o których wolałaby zapomnieć. Dziewczyna próbuje trzymać się na dystans – wie, że Holder oznacza jedno: kłopoty. On natomiast chce dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Gdy Sky poznaje Deana bliżej, odkrywa, że nie jest on tym, za kogo go uważała, i że zna ją lepiej, niż ona sama siebie. Od tego momentu życie Sky bezpowrotnie się zmienia.

Komentarz: „Nie możesz się wściekać z powodu prawdziwego zakończenia. To na sztuczne happy endy powinnaś się wkurzać.”

Na początek chciałam przeprosić za długą, ale to naprawdę dłuuuugą przerwę w dodawaniu opinii książkowych z przyczyn dosyć prostych: po pierwsze szaleństwo wakacyjne, a po drugie wykorzystywanie czasu pisarskiego na własną powieść… Taa… Marne wymówki, ale zawsze jakieś. Dlatego nie przeciągając: jako pierwszy post wrześniowy chciałam zacząć od fenomenu New Adult, jakim jest właśnie Hopeless. Większość kocha, ubóstwia i stawia na półce arcydzieło, ale zdarzają się też tacy – rzadko, ale zdarzają, przykładowo moja przyjaciółka – którzy nie popłynęli z falą fascynacji nad książką Colleen Hoover i postawili oceny 1 lub 2 na 10. Osobiście – zaakceptowałam i polubiłam tak że, że stawiam ją na drugim miejscu po Morzu Spokoju (spokojnie, nie będzie porównań).

„Gdyby Bóg posłał cię do piekła tylko za to, że kogoś kochasz, to nie chciałabym spędzić z nim wieczności.”

Bez wątpienia pomysł na historię został bardzo dobrze przemyślany oraz przygotowany, wynika to po pierwsze z tego, że problemy ukazane przez autorkę są dość drażliwe, mogą wywołać w czytelniku sprzeczne uczucia i dotyczą spraw ważnych o których czasem można usłyszeć w telewizji lub, nie daj boże, doświadczyć samemu. Mam za sobą niewiele książek z gatunku New Adult (mniej więcej pięć), ale do tej pory nie spotkałam się  z ukazaniem dwóch na raz tak znaczących problemów/demonów z przeszłości, dlatego poznawanie ich było fascynujące, a zarazem niepokojące. Po drugie, to jak bohaterowie poznają tajemnice z przeszłości, w jaki sposób walczą i starają się przezwyciężyć trudności na swojej drodze i traumatyczne przeżycia, zasługuje jak najbardziej na oklaski, ponieważ autorka przedstawiła to wszystko w poukładany i logiczny sposób. Łącząc poszczególne fakty i szczególiki od początku książki, możemy wszystko na samym końcu poskładać w całość i stwierdzić, że pisarka naprawdę miała łeb na karku i nie stworzyła tej historii na odwal, tylko każdy element przemyślała i w odpowiedni sposób przedstawiła. Hopeless pod względem fabuły zasługuje na uznanie, tak samo styl pisania Colleen Hoover, który jest prosty, lekki, sarkastyczny i jak najbardziej trafia w gusta czytelnicze.

„-Zakochiwać się. Szukałeś słowa mocniejszego od lubić, ale słabszego od kochać. Oto ono. 

Śmieje się raz jeszcze, ale tym razem z ulgą. Obejmuje mnie i całuje. 

-Zakochuję się w tobie, Sky - szepcze tuż przy moich ustach. - Strasznie się zakochuję.”

Kolejnym plusem, a raczej największą z zalet są szczerzy, poniekąd skomplikowani oraz realni bohaterowie. Sky, której emocje i przemyślenia poznajemy przez narrację pierwszoosobową jest postacią złożoną – interesującą, bystrą, sarkastyczną, pewną siebie i przede wszystkim odważną. Bardzo ją polubiłam i z przyjemnością przeżywałam wraz z nią każde wydarzenie. Co się tyczy Holdera to był tajemniczy – nawet jeśli od początku był chętny na obdarowanie nas całą prawdą o sobie! – równie bystry i sarkastyczny, opiekuńczy i miał swoje przyzwyczajenia, takie jak długie chwile do namysłu czy mówienie zawsze prawdy, które czyniły go na tle innych bohaterów męskich, bardzo oryginalnym. I właśnie za to, czytelniczki go kochają! Tak samo kochają wątek romantyczny, który był zaskakujący, niebanalny i uroczy, przede wszystkim przez droczenie się Holdera ze Sky i na odwrót. Co do postaci drugoplanowych to nie idą w odstawkę, tylko również odgrywają tutaj znaczące role. Bardzo, ale to bardzo spodobało mi się podkreślenie wartości przyjaźni i ukazanie jej jako coś naprawdę pięknego – relacje pomiędzy Six i Sky, kiedy to prawie że potrafiły sobie czytać w myślach i zawsze się dogadywały, były cudownymi chwilami.

„Czasem możesz wybierać tylko spośród samych złych opcji. Musisz zdecydować, która z nich jest najmniej zła.”

Podsumowując, Hopeless jest bardzo dobrą książką, którą czytało mi się z przyjemnością i choć domyśliłam się na czym może polegać jedna z dwóch głównych tajemnic około 140 strony to nadal czytałam z fascynacją i byłam niejednokrotnie zaskakiwana, szczególnie na końcówce. Humoru tutaj nie brakuje, miłych uniesień miłosnych – też, a co się tyczy rozwiązania problemów, to były w dość naturalny sposób rozwiązane (chociaż przyczepiłabym się trochę do tej drastycznej sceny z bronią w roli głównej). Ogólnie, polecam książkę romantyczkom i książkoholiczkom ubóstwiającym New Adult – zapewne większość z Was już czytała Hopeless, ale dla tych, które nie czytały – warto sięgnąć!

„Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu. [..] Niezależnie od tego, co się dzieje, życie toczy się dalej, czy ci się to podoba, czy nie, i nigdy nie możesz pozwolić sobie na to, żeby się zatrzymać i po prostu złapać oddech.”